Ιρλανδικό σέττερ, ο κόκκινος διάβολος των σκύλων φέρμας. Γεννημένος στα απέραντα μπακατσοτόπια της όμορφης Ιρλανδίας έχει καλά ριζωμένα τα πόδια του στην γη. Η γη αυτή είναι φτιαγμένη από μαύρη (τύρφη) όπου φυτρώνει πάνω της το (ρέικι) το οποίο αποτελεί τροφή για το πουλί που μοιράζεται το χρώμα του Ιρλανδικού σέττερ, με την ονομασία (Red Grouse). Έτσι οι Ιρλανδοί κυνηγοί δημιούργησαν ένα σκύλο φέρμας με ανοικτή και ακούραστη έρευνα, να κυνηγά μεθοδικά το θήραμα, που ήταν διασκορπισμένο στις αχανείς εκτάσεις της Ιρλανδίας.
Το ιρλανδικό σέττερ είναι στο σύνολο ένας ατσάλινος σκύλος με θέληση και ψυχισμό. Η ελαφριά του κατασκευή, η τεράστια δύναμη, η ευαίσθητη όσφρηση του, η εξυπνάδα του και το μεγάλο πάθος του θα φέρει εις πέρας κάθε κυνηγετική αποστολή. Δεν τον φοβίζουν τα απότομα πετρώδη εδάφη, κυνηγά σε όλες τις καιρικές συνθήκες. Τα σκληρά του πέλματα και τα δυνατά του πόδια, τον βοηθούν να ερευνά γρήγορα διασχίζοντας κάθε σκληρό πουρνάρι, η κάθε αγκαθωτό και δύσβατο πυκνό σημείο που μπορεί να κρύβεται εκεί μια μπεκάτσα.
Το κυνήγι της μπεκάτσας στο δάσος με Ιρλανδικό σέττερ μπορεί να αποτυπώσει στο μυαλό του κυνηγού υπέροχες στιγμές φάσεων σε θέαμα και απόδοση, και για αυτό έχει κάθε δικαίωμα να διεκδικεί έναντι των ξαδερφών του, (Αγγλικό και Σκοτσέζικο σέττερ) ότι γεννήθηκε στο δάσος. Έτσι όπως ένα παιδί γνωρίζει την μητέρα του και ξέρει πως να της συμπεριφέρεται, έτσι ξέρει και το Ιρλανδικό σέττερ να συμπεριφέρεται σε αυτό το κυνήγι.
Τα μπακατσοτόπια της Ιρλανδίας διαφέρουν από αυτά της Ελλάδας, ωστόσο αυτός ο κόκκινος σκύλος φέρμας έχει προσαρμοστεί το ίδιο καλά και στην χώρα μας χωρίς να μειονεκτεί στην απόδοση του στο κυνήγι της μπεκάτσας. Το Ιρλανδικό σέττερ έχει την μπεκάτσα μέσα στην καρδιά του. Έτσι λοιπόν θα δώσει όλο του το πάθος και την ενέργεια του να την αναζητήσει με το σωστό στυλ και το ιδιαίτερο ταμπεραμέντο του. Είναι σφοδρός και παρορμητικός, δεν θα αφήσει κανένα σημείο ανεξιχνίαστο, πάντα γυρίζει και ψάχνει τον ίδιο τόπο κάνοντας διασταυρωτή έρευνα με αποτέλεσμα να μην αφήνει θηράματα πίσω του. Η επαφή με τον κυνηγό είναι δεδομένη.
Ο Ιρλανδός θέλει να έχει πάντα επαφή με το αφεντικό του, έτσι δημιουργεί μια σχέση επικοινωνίας και βέλτιστης εμπιστοσύνης με απώτερο σκοπό την άψογη συνεργασία στον κυνήγι της βελουδομάτας. Είναι κάποιες φορές που μπορεί το Ιρλανδικό σέττερ να φερμάρει σε λάθος σημείο από τον κυνηγό, χωρίς όμως να το επιδιώκει εκείνο. Αυτό που θα κάνει εκείνη την στιγμή είναι ένα ολόκληρο κύκλο και να φερμάρει ακριβώς μπροστά στον κυνηγό. Είναι σκύλος νευρικός και ατίθασος, αλλά συγχρόνως γλυκός και τρυφερός.
Αυτή η εναλλαγή του χαρακτήρα του βγάζει και στον τρόπο που κυνηγά την μπεκάτσα. Μπορεί να τον δεις με όλο του το νεύρο να αναπτύξει ταχύτητα και να καλπάζει σε χερσαία εδάφη, και μόλις μπει σε ελαιώδη μέρη να κόβει την ταχύτητα του και να πηγαίνει σαν γάτα. Καθώς θα ερευνήσει όλη την περιοχή θα βγει και θα αναπτύξει πάλι ταχύτητα. Η έρευνα του πρέπει να χαρακτηρίζεται από ένταση, να καλύπτει μεγάλη έκταση χωρίς υπερπροσπάθεια, και όχι βέβαια ανεξέλεγκτη σε σημείο που να χάνει την επαφή με τον κυνηγό, αλλά με αυτό συγκέντρωση τόσο όσο να μη γίνεται ποτέ εις βάρος της έρευνας του.
Το Ιρλανδικό σέττερ ξέρει να εκμεταλλεύται τον τόπο με εξυπνάδα και ακρίβεια, διακόπτοντας κάθε τόσο την ανοίγματα της έρευνάς του για να ελέγξει την πιθανή παρουσία θηράματος. Στην περίπτωση που εντοπίσει μπεκάτσα συνήθως κάνει μια συσπείρωση του σώματος του και πριν προχωρήσει κατευθείαν προς το θήραμα για να φέρμαρει, κάνει κάποια κοφτά ανοίγματα προς τον κώνο της αναθυμίασης που εκπέμπει η μπεκάτσα. Κάποιο κούνημα της ουράς παρατηρείται από το ανέβασμα μέχρι την κορύφωση της φέρμας.
Συνήθως η φέρμα του Ιρλανδικού σέττερ στην μπεκάτσα είναι όρθια και αρχοντική. Βέβαια ανάλογα τον βιότοπο και τις καιρικές συνθήκες μπορεί να υπάρξει διαφορά στο στυλ φέρμας. Γεγονός βέβαια είναι ότι ο Ιρλανδός δεν κάνει λευκές φέρμες, όταν φερμάρει πάντα έχει ένα θήραμα μπροστά του. Στην φάση της φέρμας θα χαμηλώσει τα πίσω πόδια του, ορθώνει το εμπρόσθιο μέρος του σώματός του κρατώντας ψηλά το κεφάλι έτσι ώστε να δέχεται καλά την αναθυμίαση και να εντοπίσει ακριβώς την θέση της μπεκάτσας!
Στην φέρμα το κεφάλι το κρατάει ψηλά, τα μάτια του βγάζουν φωτιά, τα αυτιά είναι εμπρός και ανασηκωμένα, τα χείλη του πάλλονται όπως και η καρδιά του με τρελούς παλμούς. Η τρίχες της ράχης του είναι σηκωμένες σαν ένα μικρό λιοντάρι. Το μπροστινό πόδι μερικές φορές σηκωμένο, η ουρά του κοκαλωμένη στο ύψος της ράχης ή χαμηλότερα, αλλά ποτέ πάνω από το ύψος της ράχης. Για ένα σωστό πρότυπο Ιρλανδικού σέττερ η επαναφορά θηράματος είναι δεδομένη!
Ο κόκκινος διάβολος δεν θα διστάσει να σας (απορτάρει) την σκοτωμένη μπεκάτσα ακόμα και στο πιο δύσβατο σημείο και έχει πέσει, θα σας φέρει την σκοτωμένη μπεκάτσα, καθώς θα σας κοιτάει στα μάτια με θαυμασμό και ικανοποίηση. Αυτή η ικανοποίηση δεν θα είναι μονόπλευρη αλλά αμοιβαία, γιατί το Ιρλανδικό σέττερ είναι ένας ιδιαίτερος σκύλος για ιδιαίτερους ανθρώπους!