Περιοδικό Άρτεμις : Πτερωτά θηράματα

Ο μήνας για τις θεαματικότερες μεταβολές στην εικόνα του κάμπου είναι πάντα ο Οκτώβριος. Για τα ορτύκια οι επιλεγμένοι βιότοποι μειώνονται αισθητά και έτσι είναι αναγκασμένα να τους αναζητήσουν αλλού. Καλαμπόκια και βαμβάκια έχουν θεριστεί, πολλά χέρσα κάηκαν από ελεγχόμενες φωτιές, χωράφια οργώθηκαν και το μοναδικό πράσινο απλώνεται ανάμεσα στα αγριόχορτα και τις νέες σιταριές.

Είναι η περίοδος που σιταριές και χέρσες εκτάσεις προσφέρουν αφθονία τροφής, οι πρώτες λόγω θερισμού και οι δεύτερες λόγω ωρίμανσης και πτώσης του καρπού των διάφορων αγριόχορτων. Είναι βέβαιο πως τα ορτύκια τις ώρες της βοσκής θα βρεθούν εκεί. Αν οι χώροι αυτοί συνορεύουν και με κάποια ψηλότερη, πράσινη βλάστηση που θα τους προσφέρει επιπλέον δροσιά και ασφάλεια, τα πουλιά μένουν για πολύ μεγαλύτερα διαστήματα.

Από τις ανοιξιάτικες αφίξεις και μετά, η παραμονή των ορτυκιών στους κάμπους εξαρτάται σε μέγιστο βαθμό από την έκταση, το είδος και την κατάσταση των καλλιεργειών. Ιδανικός βιότοπος γι αυτά θα θεωρηθεί εκείνος που θα τους προσφέρει αφθονία τροφής, συνθήκες γρήγορης διαφυγής και κοντινό, ασφαλές καταφύγιο.

Βγάζεις “ταυτότητα” σε τούτο το πανέμορφο θήραμα. Δεν φτάνει όμως να δηλώνεις περδικάρης. Γιατί για να είσαι πρέπει να έχεις τον δικό σου τόπο και τις δικές σου γνώσεις. Τόπο δύσκολο και μακρινό που να τον πατάνε λίγοι και γνώσεις τέτοιες, που να μαρτυράνε από τον κάθε λάλο και την θέση του κοπαδιού. Γιατί οι περδικάρηδες που σέβονται το βουνό, τα σκυλιά και τις “όμορφες”, πρέπει πάντα να γνωρίζουν εκεί που πήγαν, τι βρήκαν, τι πήραν και τι άφησαν πίσω τους.

Ο τελικός τόπος προορισμού που θα επιλέξουμε για το ραντεβού με τις βασίλισσες παραμένει άλυτος γρίφος και αιτία για πονοκεφάλους, εντάσεις και διαφωνίες. Ο καθένας μας έχει τα δικά του φασσοτόπια τα οποία πάντα συνοδεύονται από καλές και κακές αναμνήσεις