Μέσα από αυτό το άρθρο θα προσπαθήσω να εξηγήσω στους συνάδελφους κυνηγούς, πως να βοηθήσουν το σκυλί τους να ξεπεράσει την φοβία που μπορεί να έχει για το νερό, όπως εγώ ξέρω και όσο πιο απλά γίνεται και μπορώ. Όταν αποφασίσουμε να εκπαιδεύσουμε το σκυλί μας στο νερό δεν πρέπει ποτέ να βιαστούμε και να το ζορίσουμε για το αποτέλεσμα που εμείς θέλουμε. Πρέπει να βάλουμε τον εαυτό μας στην θέση του, δηλαδή αν μπούμε μέσα στο νερό τι έχουμε να χάσουμε ή τι θα κερδίσουμε από αυτό. Μόνο έτσι θα έχουμε καλό αποτέλεσμα. Τα σκυλιά νιώθουν σιγουριά και δύναμη, όταν πατάνε στο έδαφος τα πέλματα όπως εμείς. Όταν όμως βρίσκονται στο κενό, χάνουν αρκετό μέρος από την σιγουριά και την δύναμη τους, και ειδικά σε σκυλιά με ασταθή χαρακτήρα αυτό προκαλεί τρόμο. Τότε πρέπει εμείς να επέμβουμε με τρόπο και να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να φοβούνται τίποτα.

Αρχικά αυτό που πρέπει να προσέξουμε περισσότερο από όλα είναι ο χαρακτήρας του σκυλιού που έχουμε. Δηλαδή αν είναι δειλός, ευαίσθητος, νευρικός, ζωηρός ή σταθερός χαρακτήρας. Στο ζωηρό και σταθερό χαρακτήρα, δεν θα αντιμετωπίσουμε κανένα πρόβλημα στην εκπαίδευση. Στους άλλους χαρακτήρες όμως θα έχουμε μεγάλα προβλήματα. Για αυτό πρέπει να προχωρήσουμε αργά και σταθερά με μεγάλη υπομονή. Υπάρχουν κάποια βασικά στοιχεία στο χαρακτήρα ενός σκυλιού, που μας δείχνουν να καταλάβουμε με τι σκυλί έχουμε να κάνουμε.

ΤΟ ΔΕΙΛΟ σκυλί είναι αυτό που σε κάθε αλλαγή περιβάλλοντος, κίνησης ή παρουσία άλλων ανθρώπων μαζεύει την ουρά στα σκέλια, του χαμηλώνει το σώμα του ή μαζεύεται στα ποδιά μας και γενικά δείχνει ένα είδος φοβίας.

ΤΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ σκυλί είναι αυτό που ενώ συμπεριφέρεται σωστά με άνετη κίνηση στο χώρο και στους ανθρώπους, όταν δει κάτι απότομα, του φωνάξουμε ή το επιπλήξουμε για κάτι που έκανε, αργεί πολύ να συνέλθει.

ΤΟ ΝΕΥΡΙΚΟ σκυλί είναι αυτό που έχει γρήγορη και άτσαλη κίνηση. Όταν το πηγαίνουμε βόλτα με το λουρί και αυτό τραβάει μια δεξιά μια αριστερά ή προς τα πίσω και γενικά δεν μπορεί να κρατήσει μια σταθερή πορεία. Όταν είμαστε σταματημένοι και αυτό είναι συνεχεία σε υπερένταση για ότι βλέπει ή ακούει γύρω του. Όταν αποφεύγει τα χάδια μας τινάζοντας το κορμί του. Αυτό το σκυλί είναι νευρικό και ενδεχομένως να παρουσιάσει ανεπανόρθωτη φοβία, αν το ζορίσουμε στην εκπαίδευση.

Τα παραπάνω σκυλιά δεν έχουν αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στον άνθρωπο. Γι’ αυτό η εκπαίδευση τους πρέπει να είναι αργή, ήρεμη, χωρίς νεύρα και εγωισμούς.

ΤΟ ΖΩΗΡΟ σκυλί είναι αυτό που ενώ έχει συνεχή κίνηση αδιαφορεί για τους θορύβους γύρω του. Όταν είναι δεμένο με λουρί και πάμε βόλτα, έχει σχεδόν σταθερό τράβηγμα προς τα εμπρός. Δέχεται τα χάδια μας ευχάριστα σε όλο του το σώμα και ειδικά στην κοιλιά χωρίς τινάγματα (θεωρώ πως αυτοί οι χαρακτήρες είναι καλύτεροι στα θηλυκά σκυλιά).

ΤΟ ΣΤΑΘΕΡΟ σκυλί έχει ήρεμη και λιγότερη κίνηση σε σχέση με το ζωηρό, όταν είναι ελεύθερο. Αδιαφορεί για τους θορύβους και τους ανθρώπους γύρω του, δέχεται ευχάριστα τα χάδια από όλους και δεν επηρεάζεται αρνητικά από μια επίπληξη. Το βλέμμα του είναι ήρεμο, χωρίς να παίζει τα μάτια του δεξιά αριστερά δίνοντας μια γλυκιά μάτια, που μας κάνει κοιτάζοντας το να πιστεύουμε ότι μπορούμε μαζί του να κάνουμε τα πάντα (προσωπικά προτιμώ τα αρσενικά σκυλιά αυτού του τύπου).

Η πρώτη επαφή με το νερό γίνεται πάντα στα ρηχά, έτσι ώστε το σκυλί να πατάει σταθερά στα ποδιά του. Πηγαίνουμε το σκυλί στο νερό και το αφήνουμε να περπατάει, να τρέχει ή να κάνει όποια τρελά θέλει χωρίς εντολές. Το πάμε τόσες φορές ώσπου να το δούμε να χαίρεται όταν έρχεται σε επαφή με το νερό.

Στο επόμενο βήμα πηγαίνουμε το σκυλί στο ίδιο μέρος που έμαθε να παίζει. Αρχίζουμε να του πετάμε κάποιο μικρό θήραμα και το προτρέπουμε να το φέρει πάντα υπό μορφή παιχνιδιού, χωρίς τύπους και κανόνες, αλλά με όλα τα λάθη που μπορεί να κάνει ένα σκυλί πιάνοντας κάτι από το νερό. Όταν δούμε το σκυλί μας δυνατό και γεμάτο αυτοπεποίθηση για αυτό που κάνει τότε μόνο πάμε στο επόμενο στάδιο.

Στο επόμενο στάδιο του πετάμε ένα θήραμα. Αυτή την φορά ζωντανό για δούμε αν το προκαλεί, λίγο πιο βαθιά έτσι ώστε το σκυλί να μην πατάει καλά στα ποδιά του και το αφήνουμε να μας το πιάσει. Σε περίπτωση που δούμε το σκυλί να το σκέφτεται, τότε χωρίς να χάσουμε χρόνο μπαίνουμε και εμείς στο νερό για να το ενθαρρύνουμε. Όταν το σκυλί μπαίνει ευχάριστα στο νερό και κολυμπώντας αρπάζει το θήραμα, που εμείς του έχουμε πετάξει, τότε αρχίζουμε να δημιουργούμε θορύβους, στην αρχή μικρούς και αργότερα δυνατότερους, έως και τουφεκιά.

Αφού σιγουρευτούμε ότι το σκυλί χαίρεται αυτό που κάνει χωρίς να επηρεάζεται από τίποτα, τότε μπορούμε να αρχίσουμε την εκπαίδευση για ένα τυπικό απόρτ. Με αυτό τον τρόπο προσωπικά βοηθάω τα σκυλιά να ξεπεράσουν τον φόβο τους για το νερό και δεν μου παίρνει πολύ χρόνο για να έχω ένα τέλειο και ευχάριστο για το σκυλί απορτάρισμα από το νερό!