Η επιμονή για έρευνα σε κατάλληλα θερισμένες καλαμποκιές συνήθως ανταμείβεται.
Είναι η περίοδος που σιταριές και χέρσες εκτάσεις προσφέρουν αφθονία τροφής, οι πρώτες λόγω θερισμού και οι δεύτερες λόγω ωρίμανσης και πτώσης του καρπού των διάφορων αγριόχορτων. Είναι βέβαιο πως τα ορτύκια τις ώρες της βοσκής θα βρεθούν εκεί. Αν οι χώροι αυτοί συνορεύουν και με κάποια ψηλότερη, πράσινη βλάστηση που θα τους προσφέρει επιπλέον δροσιά και ασφάλεια, τα πουλιά μένουν για πολύ μεγαλύτερα διαστήματα. Προοδευτικά όμως και επειδή στάρι και διάφοροι σπόροι αρχίζουν προς τα τέλη Αυγούστου είτε να μειώνονται, είτε να φυτρώνουν από την υγρασία και τις βροχές, τα πουλιά θα επεκτείνουν την ακτίνα αναζήτησης τροφής και σε συνδυασμό πλέον με τις ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες, θα αρχίσουν να εντοπίζονται σε περισσότερο πράσινες και ποτιστικές εκτάσεις.
Παράλληλα έχει ήδη ξεκινήσει και το κυνήγι, γεγονός που τα κάνει περισσότερο επιφυλακτικά, αφού ένας επιπλέον σοβαρός κίνδυνος τα απειλεί. Οι επιλογές τους ανάμεσα στις πράσινες, επίπεδες καλλιέργειες ποικίλουν ως προς τα προσφερόμενα είδη. Τριφύλλια, βαμβάκια, καλαμπόκια, μποστάνια, τεύτλα και κηπευτικά είναι οι χώροι που θα τα προσελκύσουν. Αν υπήρχε ο συνδυασμός όλων μαζί, θα βλέπαμε πως για ευνόητους λόγους οι μεγαλύτεροι αριθμοί των ορτυκιών θα προτιμήσουν τον δίδυμο τριφύλλι - καλαμπόκι, αρκετά τα τεύτλα, ενώ τα λιγότερα θα καταλήξουν σε βαμβάκια, κηπευτικά και μποστάνια.
Το ύψος της βλάστησης πρέπει να τους παρέχει ασφάλεια και οι καλαμποκιές το παρέχουν.
Τα πουλιά γνωρίζουν πως τα καλαμπόκια θα τα φιλοξενούν με απόλυτη ασφάλεια για μεγάλο διάστημα, ενώ παράλληλα μέσα στα τριφύλλια θα βρίσκουν τροφή, δροσιά και καταφύγιο. Οι υπόλοιπες καλλιέργειες, πέρα από την συχνή παρουσία ανθρώπων και μηχανημάτων, περιέχουν και χρήση φυτοφαρμάκων, δηλητήρια που εξαφανίζουν έντομα, σαλιγκαράκια και ανάμικτη εδαφική βλάστηση, στερώντας από τα ορτύκια διατροφικές πηγές.
Αρχές Σεπτέμβρη οι περισσότερες τριφυλλιές έχουν πάρει το μέγιστο του ύψους, έχουν ρίξει τον σπόρο τους κάτω και μέσα από αυτές αρχίζουμε την έρευνα. Θεωρώ περιττό να γράψω πως μέσα σε τέτοιες ώριμες καλλιέργειες δεν μπαίνουμε γιατί προκαλούμε ζημιά, μόνο και μόνο για να φανεί πως διαθέτω την λεγόμενη κυνηγετική παιδεία, αφού είναι σίγουρο πως και εγώ και εσείς εκεί πρώτα θα μπούμε. Αυτή την περίοδο τα τριφύλλια έχουν δυο χρωματισμούς. Ανοιχτό γυαλιστερό πράσινο οι χαμηλές και θολό σκουρότερο οι έτοιμες για θερισμό. Εμείς προτιμάμε πάντα τις σκούρες. Ο τόπος όμως που βρήκαμε πουλιά και κυνηγήσαμε αποδοτικά μπορεί να μην είναι ο ίδιος και μετά από λίγες μέρες που θα ξαναπάμε.
Επειδή λοιπόν ξεκινάει ο θερισμός των τριφυλλιών, καλό είναι κάθε φορά μετά το τέλος του κυνηγιού να κάνουμε μια αναγνώριση της ευρύτερης περιοχής, ώστε να έχουμε έτοιμο τον εναλλακτικό κυνηγότοπο, της επόμενης εξόρμησης. Αν οι επισκέψεις μας στην ίδια περιοχή είναι τακτικές, εύκολα θα διαπιστώσουμε ότι ενώ ο τόπος είναι απέραντος και οι καλλιέργειες ίδιες, εν τούτοις στα ορτύκια αρέσει να βρίσκονται σε επιλεγμένα σημεία. Αυτό συμβαίνει γιατί κάποιες από αυτές τις καλλιέργειες είναι καταλληλότερες από τις υπόλοιπες για την διαβίωσή τους. Ας τις δούμε όμως με την σειρά.
Οι ξερικές, σποριασμένες τριφυλλιές πρέπει να ερευνώνται σχολαστικά.
Χώρους όπου βρήκαμε μόνο ένα πουλί τους προσπερνάμε γρήγορα. Όπου όμως βγάλαμε δυο και σε μικρή απόσταση μεταξύ τους, εκεί επιμένουμε λίγο ακόμη γιατί το πιθανότερο είναι να υπάρχουν κι άλλα. Οι νοτισμένες από την βραδινή υγρασία καλλιέργειες συγκρατούν και αναδίδουν οσμές, προσφέροντας πολύτιμη βοήθεια στο σκύλο μας ακόμη και με συνθήκες απόλυτης άπνοιας. Αντίθετα ο νοτιάς και οι συνθήκες στεγνού, ξερού περιβάλλοντος περιορίζουν τις αναθυμιάσεις των ορτυκιών σε ελάχιστο χώρο και τον δυσκολεύουν.
Αυτή την περίοδο αποφεύγουμε όπως ο διάβολος το λιβάνι να βάζουμε το σκυλί μας για έρευνα μέσα στις βαμβακιές. Είναι η εποχή που ένα βήμα πριν την συγκομιδή, όλα τα βαμβάκια έχουν ραντιστεί με ισχυρά δηλητήρια προς αποφυγή σκουληκιού στον καρπό και η επαφή του μαζί τους είναι ότι χειρότερο.
Άκρως επικίνδυνο επίσης θα είναι να πιει ο σκύλος μας νερό από τις λούμπες που σε κάποια σημεία κρατούν αυτές οι καλλιέργειες. Ραντισμένες ή σπαρμένες με δηλητηριασμένα δολώματα είναι επίσης και οι τριφυλλιές εκείνες μέσα στις οποίες διακρίνουμε νεκρά ποντίκια. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να θυμόμαστε πως ένα καθαρό, υγιές χωράφι διακρίνεται εύκολα από την πληθώρα με τις μικρές μοβ χρώματος πεταλουδίτσες που πετούν ελάχιστα και ξανακάθονται πάνω στη βλάστηση, από τα μικρά σαλιγκαράκια και κυρίως από τις νεογέννητες ακρίδες που πετάγονται διαρκώς μπροστά μας και αποτελούν αγαπημένη τροφή για τα ορτύκια.