Περιοδικό Άρτεμις : Εκτροφείς - Φυλές

Ιρλανδικό σέττερ, ο κόκκινος διάβολος των σκύλων φέρμας. Γεννημένος στα απέραντα μπακατσοτόπια της όμορφης Ιρλανδίας έχει καλά ριζωμένα τα πόδια του στην γη. Η γη αυτή είναι φτιαγμένη από μαύρη (τύρφη) όπου φυτρώνει πάνω της το (ρέικι) το οποίο αποτελεί τροφή για το πουλί που μοιράζεται το χρώμα του Ιρλανδικού σέττερ, με την ονομασία (Red Grouse). Έτσι οι Ιρλανδοί κυνηγοί δημιούργησαν ένα σκύλο φέρμας με ανοικτή και ακούραστη έρευνα, να κυνηγά μεθοδικά το θήραμα, που ήταν διασκορπισμένο στις αχανείς εκτάσεις της Ιρλανδίας.

Η σειρά είναι και θα παραμείνει πάντα ίδια. Την αρχική επιλογή του κουταβιού, ακολουθεί η φροντίδα για σωστή ανάπτυξη και αμέσως μετά τα διάφορα στάδια της εκπαίδευσης. Για να φτάσει στην ολοκλήρωση αυτός ο κύκλος απαιτείται προσπάθεια, επιμονή και χρόνος που δεν είναι πάντα ίδιος για όλες τις φυλές.

Το κυνήγι της μπεκάτσας είναι για μένα ένα ιδιαίτερο κυνήγι, είναι το κυνήγι που όσα χρόνια και να κυνηγώ, η κάθε φορά του είναι σαν να είναι η πρώτη φορά. Τί το κάνει τόσο ιδιαίτερο; Η εναλλαγή των πανέμορφων τοπίων που αρέσκεται να διαβιεί, το χειμωνιάτικο παλτό της φύσης, ο πρωταγωνιστικός ρόλος του σκύλου, το απρόβλεπτο της συμπεριφοράς της σε κάθε μας συνάντηση. Οι επιλογές που θα κάνουμε τόσο πριν, όσο και κατά την διάρκεια της κυνηγετικής εξόρμησης που εξελίσσεται προκειμένου να φτάσουμε στην κάρπωση. Επιλογή τόπου, σκύλου (μονό ή ζευγάρι), ακόμη και επιλογή φυσιγγίων (ανάλογα το πυκνό του τόπου), αξεσουάρ (κουδούνι ή μπίπερ), η επιστροφή στο σπίτι και το γράψιμο στο σημειωματάριο, δίπλα στο τζάκι, των όσων παρατήρησα και εξελίχτηκαν σήμερα.