Περιοδικό Άρτεμις : Κυνοφιλία

Βγάζεις “ταυτότητα” σε τούτο το πανέμορφο θήραμα. Δεν φτάνει όμως να δηλώνεις περδικάρης. Γιατί για να είσαι πρέπει να έχεις τον δικό σου τόπο και τις δικές σου γνώσεις. Τόπο δύσκολο και μακρινό που να τον πατάνε λίγοι και γνώσεις τέτοιες, που να μαρτυράνε από τον κάθε λάλο και την θέση του κοπαδιού. Γιατί οι περδικάρηδες που σέβονται το βουνό, τα σκυλιά και τις “όμορφες”, πρέπει πάντα να γνωρίζουν εκεί που πήγαν, τι βρήκαν, τι πήραν και τι άφησαν πίσω τους.

Ένας άνθρωπος που το όνομα του μας παραπέμπει στην ορεινή και στα πόιντερ. Ο Γιάννης Μαθιόπουλος, απλός, μεστός και ειλικρινής, μοιράζεται μαζί μας λίγες λέξεις για το περδικοκυνήγι, με τρόπο τέτοιο που η απλότητα και η λιτότητα μας αφοπλίζουν.

Είδα και άλλες φυλές σκύλων να κυνηγούν την πέρδικα με αξιοσύνη και ικανότητες. Όλα τούτα τα χρόνια έβλεπα και τα δικά μου και οφείλω να ομολογήσω πως δεν με άφησαν ποτέ ανικανοποίητο σε τούτο το κυνήγι. Όμως, πάνω στην πέτρα και δίπλα στον κέδρο, άλλη εικόνα βγάζουν τα σκυλιά των... “ειδικών αποστολών”.

Ένα από τα πολλά που έμαθα στα χρόνια της ενασχόλησής μου με την κυνηγετική αρθρογραφία, είναι ότι ποτέ κανένας συντάκτης και κανένα κείμενο δεν πρόκειται να γίνουν πλήρως αποδεκτά από το σύνολο εκείνων που τα διαβάζουν...