Περιοδικό Άρτεμις : Κυνοφιλία

Η σειρά είναι και θα παραμείνει πάντα ίδια. Την αρχική επιλογή του κουταβιού, ακολουθεί η φροντίδα για σωστή ανάπτυξη και αμέσως μετά τα διάφορα στάδια της εκπαίδευσης. Για να φτάσει στην ολοκλήρωση αυτός ο κύκλος απαιτείται προσπάθεια, επιμονή και χρόνος που δεν είναι πάντα ίδιος για όλες τις φυλές.

Οι ανάγκες του κυνηγόσκυλου είναι πάντα ίδιες σ' όποια φυλή και αν ανήκει, όποια ηλικία και αν έχει. Μετά από μια μεγάλη περίοδο ολικής σχεδόν ακινησίας, το πρώτο ζητούμενο είναι πάντα να αποκτήσει ο σκύλος μας την φυσική κατάσταση, που θα του επιτρέψει να ξεπεράσει τα εμπόδια των συνθηκών του καλοκαιριού και προοδευτικά να βγάλει το βαρύ πρόγραμμα που ακολουθεί.

Με τα εκπαιδευτικά να έχουν ενταθεί και την έναρξη να πλησιάζει, οι συζητήσεις γύρω από το κυνήγι θυμίζουν απολογιστική περίοδο. Μεταξύ κυνηγών, πάντα θα υπάρχουν θέματα για να συμφωνήσουν και αιτίες για πολλές διαφωνίες. Ανάμεσα σε κυναγωγούς, ένα θέμα μόνιμων διαφωνιών είναι το τέλειο κυνηγόσκυλο.

“Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν” λέει η σοφή παροιμία μας. Επειδή λοιπόν οι περισσότεροι από εμάς πάντα ετοιμαζόμαστε τελευταία στιγμή και σχεδόν πάντα κάτι ξεχνάμε,όσοι σκοπεύουμε να ταξιδέψουμε προς τον κοντινό ή μακρινό προορισμό της έναρξης καλό είναινα ετοιμάζουμε σιγά σιγά μπαγκάζια...

Βγάζεις “ταυτότητα” σε τούτο το πανέμορφο θήραμα. Δεν φτάνει όμως να δηλώνεις περδικάρης. Γιατί για να είσαι πρέπει να έχεις τον δικό σου τόπο και τις δικές σου γνώσεις. Τόπο δύσκολο και μακρινό που να τον πατάνε λίγοι και γνώσεις τέτοιες, που να μαρτυράνε από τον κάθε λάλο και την θέση του κοπαδιού. Γιατί οι περδικάρηδες που σέβονται το βουνό, τα σκυλιά και τις “όμορφες”, πρέπει πάντα να γνωρίζουν εκεί που πήγαν, τι βρήκαν, τι πήραν και τι άφησαν πίσω τους.