Ένας άνθρωπος που το όνομα του μας παραπέμπει στην ορεινή και στα πόιντερ. Ο Γιάννης Μαθιόπουλος, απλός, μεστός και ειλικρινής, μοιράζεται μαζί μας λίγες λέξεις για το περδικοκυνήγι, με τρόπο τέτοιο που η απλότητα και η λιτότητα μας αφοπλίζουν.

Πέρδικα. Τί σε εξιτάρει στο κυνήγι αυτό;

Η δυσκολία της, είναι ένα κυνήγι επίπονο, πραγματοποιείται κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες σώματος και μυαλού, τόσο στον κυνηγό όσο και στον σκύλο.

Τι θυσίες απαιτούνται για να είμαστε έτοιμοι να απολαύσουμε μαζί με τα σκυλιά μας, ένα έντονο ποιοτικό κυνηγετικό διήμερο πέρδικας;

Ο περδικοκυνηγός για να μπορέσει να αντεπεξέλθει και να σταθεί με αξιοπρέπεια στον φυσικό βιότοπο της πέρδικας, πρέπει να βρίσκεται συνεχώς σε άριστη φυσική κατάσταση. Δηλαδή το σώμα του να βρίσκεται διαρκώς μέσα σε αθλητικά πρότυπα, η διατροφή του να είναι ιδιαίτερα σωστή και γενικά ο τρόπος ζωής του να συμβαδίσει στο αθλητικό πρότυπο ενός αθλητή αντοχής. Προετοιμασία και συντήρηση όλο το χρόνο για να είναι ικανός να ευχαριστηθεί κάποια διήμερα. Φυσικά το ίδιο απαιτείται και για την προετοιμασία και διατήρηση φυσικής κατάστασης του σκύλου, η οποία χτίζεται με αρκετά εκπαιδευτικά και φυσικά σωστή διατροφή. Επίσης, αρκετές αυτοψίες προκειμένου να έχουμε ιδία αντίληψη για την κατάσταση των κοπαδιών στα μέρη που κυνηγούμε, πριν την έναρξη της πέρδικας και να έχουμε επιλογές.

Ποιά στοιχεία ενός σκύλου χαρακτηρίζεις ως προσόντα για ένα πολλά υποσχόμενο περδικόσκυλο και ποιά στοιχεία του σε κάνουν επιφυλακτικό και θεωρείς ντισαβαντάζ του;

Θεωρώ ότι δύο στοιχεία είναι απαραίτητα και κάνουν ένα περδικόσκυλο να ξεχωρίζει: Το πρώτο είναι μυαλό και το δεύτερο η ψυχή του. Δηλαδή να είναι ένας σκύλος ισορροπημένος να μπορεί να διαχειριστεί την σχέση με το θήραμα, τον κυνηγό και να τα εφαρμόζει στο βουνό. Επίσης να έχει πάθος για το συγκεκριμένο θήραμα για να κάνει την διαφορά. Επιφυλακτικό με κάνει ένας σκύλος που δεν έχει αυτά τα δύο στοιχεία που προανέφερα και αναμφισβήτητα δεν μπορεί να ξεχωρίσει και να γίνει το μεγάλο περδικόσκυλο.

Γκρέμια, σάρες, χαλιάδες, απότομες μεταβολές καιρικών συνθηκών, χιλιόμετρα πολλά και δύσκολα. Μόνος ή με ταίρι;

Το βουνό θέλει σεβασμό σε κάθε βήμα μας απαιτείται μεγάλη προσοχή, εμπειρία ώστε να ξεχωρίζουμε τις κόκκινες γραμμές για να γυρνάμε σπίτι μας σώοι και αβλαβείς. Πιστεύω ότι το να έχεις παρέα στο βουνό είναι σημαντικό, όμως εμένα με εξιτάρει να βρίσκομαι στο βουνό μόνος μου. Θεωρώ ότι το κυνήγι της πέρδικας έχει μεγαλύτερη αξία όταν το πραγματοποιείς μόνος σου με τον πιστό σου σύντροφο, τον σκύλο σου. Ανεβαίνει ο βαθμός δυσκολίας αρκετά, πρέπει εξ ολοκλήρου να στηριχτείς στις δυνάμεις, στα εφόδια και στις επιλογές σου ανά πάσα ώρα και σε κάθε δύσκολη συνθήκη, που ενδεχομένως προκύψει.

Υπάρχουν στιγμές που σε τρομάζουν, σε φρενάρουν και λες τέλος;

Προσωπικά δεν μου έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Είναι σημαντικό να μπορείς να διαβάσεις ένα βουνό, να διακρίνεις τους κινδύνους και να τους ξεχωρίζεις για να μπορείς να αποφεύγεις τις κακοτοπιές. Αυτό φυσικά απαιτεί εμπειρία και εξοικείωση, αλλά και άνθρωπο γνώστη να σου διδάξει όσα δεν ξέρεις. Μην το υποτιμήσει κανείς ποτέ και κανείς να μην θεωρήσει ότι είναι κύριός του. Η φύση αφεντικά δεν γνωρίζει και από λεπτό σε λεπτό μπορεί να μας δείξει πόσο αδύναμοι είμαστε μπροστά της. Οι μόνες στιγμές που μπορεί να φωνάξω stop, είναι σε κάποιες φέρμες σε επικίνδυνα σημεία του βουνού που έχουν γίνει από τα ζώα μου και δεν επέτρεψα συνειδητά την εξέλιξη της φάσης, προστατεύοντας τα ζώα μου από πιθανή επικείμενη άσχημη εξέλιξη.

Μετά από τόσα χρόνια κυνηγιού, ποιά είναι η στιγμή που ζεις σαν την πρώτη και εύχεσαι να μην είναι η τελευταία;

Πιστεύω ότι η σημαντικότερη στιγμή για έναν περδικοκυνηγό είναι κάθε φορά που βρίσκει το σκύλο του παγωμένο σαν άγαλμα και προσπαθεί να φτάσει έγκαιρα και σωστά δίπλα του. Αυτή η στιγμή όσες φορές και να την ζήσεις θα είναι κάτι που θα σε συναρπάζει. Είναι οι στιγμές που δικαιώνεσαι για τις επιλογές, την επιμονή και υπομονή σου και κάθε μια είναι μοναδική και ιδιαίτερη. Ανεπανάληπτη!

Πώς θα συμβούλευες τους νεότερους να ζήσουν το μαγικό αυτό ταξίδι της;

Να υπάρχει σεβασμός στο θήραμα, μεγάλη προσοχή στο βουνό και σαν Γιάννης τους λέω πως η μαγεία αυτού του κυνηγού είναι να την κυνηγάς παλικαρίσια. Αυτό έχει αξία στο συγκεκριμένο κυνήγι. Το πόσες να το αφήνουν δεύτερο και πρώτο να έχουν πάντα το πώς. Θα τους συμβούλευα να κάνουν το ταξίδι αυτό ηθικά, μόνο για τον εαυτό τους και να το απολαύσουν.

Ποιά αξεσουάρ θεωρείς ότι δεν πρέπει να αφήνεις πίσω;

Απαραίτητα αξεσουάρ που πρέπει να έχεις μαζί σου στο βουνό πιστεύω είναι ένα μικρό φαρμακείο για τις πρώτες βοήθειες, όπου απαραίτητα να έχει ατροπίνη, κορτιζόνη, αντιοφικό ορό για τον σκύλο σου, αιμοστατικό σπρέι και διαφορά αλλά πράγματα, που θα μπορείς να προμηθευτείς από ένα φαρμακείο. Ο σκύλος μας προσφέρει πολλά και μας χαρίζει μεγάλη χαρά. Εμείς οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι να του προσφέρουμε τα πάντα, όταν και άμα γίνει η στραβή.

Εύχομαι σε όλους μια καλή κυνηγετική σεζόν με μεγάλο σεβασμό και ευθύνη απέναντι στο θήραμα και ειδικότερα στο ενδημικό, που είναι κομμάτι της κληρονομιάς που πήραμε και θα κληθούμε να παραδώσουμε.